علم پزشکي در دوره ابوعلي سينا هنوز درباره ظرافت هاي مکانيزم بيوشيميايي پيدايش سنگ کليه و همچنين درباره ذخاير اسيد و قلياي بدن اطلاعات کافي نداشت. ابن سينا به عنوان پزشکي با تجربه و متفکري بزرگ چندين قرن قبل از پيدايش بيوشيمي عوامل بيروني (غذا، آب و نوشيدني هاي بي کيفيت) و دروني (تمايل ارثي، نقص هاي مادرزادي يا اکتسابي، تورم زياد سيستم ادراري و غيره) را که مي توانند به پيدايش سنگ کليه منجر شوند، به طور دقيق معين کرده بود.

از نظر او مواد به وجود آورنده سنگ کليه عبارتند از: شير، پنير، گوشت احشام، گوشت حيوانات شکاري، ماهي ها، سفيده تخم مرغ، لوبيا، نان چسبناک؛ ميوه هاي خام مانند سيب، شفتالو، گلابي شيرين، ليمو؛ نوشيدني ها مثل آب گل آلود يا غير آشاميدني.

اکنون اثبات شده که غذاهاي سفيده دار (گوشت، لبنيات، حبوبات) غذاهايي ترشي آور هستند که بعد از سوختن آن ها در بدن اسيد لاکتيک به وجود مي آيد. مصرف بي رويه اين غذاها مي تواند به پيدايش مقدار زيادي اسيد در ادرار منجر شده که اسيديتي ادرار را افزايش مي دهد. در نتيجه حل نمک هاي اوراتي دشوار شده و آن ها به سرعت رسوب کرده و عاقبت به سنگ هاي مختلف الابعاد و ريگ مبدل مي شوند.

علم کنوني اثبات کرده است که مرکبات و همچنين سيب، گلابي شيرين، آلوچه تازه و ديگر گياهان و ميوه هاي ترش پس از جذب از روده ها مي توانند ادرار را اسيدي کرده و سبب پيدايش سنگ هاي اوراتي گردند. هم اکنون تاکيد ابوعلي سينا درباره سهم ميوه هاي خام ترش در پيدايش سنگ کليه خيلي مهم است. چون بسياري از پزشکان نتيجه اين روش را در نظر نگرفته و مي خواهند بيماري سنگ کليه را توسط سرکه سيب و ليمو و ديگر غذاهاي ترش درمان نمايند.

منبع: https://aydana.com/ibn-sina-and-kidney-stone/